W jaki sposób tlenoterapię wykorzystują specjaliści w USA?
https://www.youtube.com/watch?v=tPIMtIbKCps
HBO – definicja
Zgodnie z definicją podaną przez Europejski Kodeks Dobrej Praktyki w Terapii Tlenem Hiperbarycznym terapia tlenem hiperbarycznym (HBOT, Hyperbaric Oxygen Therapy) polega na oddychaniu tlenem pod ciśnieniem wyższym od lokalnego ciśnienia atmosferycznego. Ciśnienie jakiemu poddawany jest pacjent w trakcie zabiegu jest sumą ciśnienia atmosferycznego i ciśnienia panującego w komorze. Ciśnienie to wyraża się w atmosferach absolutnych (ATA). Zabieg odbywa się w specjalnie przystosowanej komorze hiperbarycznej. Uważa się, że ciśnienie lecznicze wynosi minimum 1,4 ATA. Najczęściej wykorzystuje się ciśnienie w przedziale 1,5 – 3 ATA.
Nasycanie tlenem
Oddychanie czystym tlenem w warunkach podwyższonego ciśnienia zapewnia lepszą penetrację tlenu do płynów i tkanek organizmu, inicjując tym samym różnorakie procesy samoleczenia.
Tlen jest transportowany przez krew z płuc do tkanek za pomocą dwóch metod – związany z hemoglobiną lub rozpuszczony w osoczu. Gdy działa na nas normalne ciśnienie atmosferyczne, tlen dostaje się do pęcherzyków płucnych, stamtąd przechodzi do osocza krwi i szybko łączy się z hemoglobiną. Hemoglobina wiąże 97,5% dostającego się do płuc tlenu, zaś ok. 1% tlenu jest transportowana w postacie wolnej (fizycznie rozpuszczonej w osoczu). Pozostała ilość tlenu zostaje niewykorzystana.
W trakcie zabiegu HBO dochodzi do zwiększenia prężności tlenu w powietrzu pęcherzykowym, wzrasta gradient pęcherzykowo-włośniczkowy tlenu, dzięki czemu rośnie siła dyfuzji i rozpuszczalność tlenu w osoczu. W takich warunkach hemoglobina ulega praktycznie całkowitemu wysyceniu tlenem, a jego dalsze zwiększenie transportu można uzyskać poprzez wzrost jego rozpuszczalności w osoczu. Wysokie stężenie tlenu w osoczu przyczynia się do zwiększenia promienia dyfuzji tlenu z naczyń włosowatych do otaczających je niedotlenionych tkanek. Podczas zabiegu tlenoterapii hiperbarycznej transport tlenu do tkanek jest możliwy również w przypadku znacznego niedoboru hemoglobiny, a teoretycznie, nawet przy całkowitym jej braku.
Samoleczenie
Teraz, gdy chore tkanki i narządy otrzymują więcej życiodajnego tlenu, naturalne mechanizmy naprawcze organizmu mogą działać wydajniej. Proces regeneracji może zajść nawet tam, gdzie dopływ krwi został zahamowany czy utrudniony (w przypadku różnorakich urazów czy uszkodzeń).
Bibliografia:
Europejski Kodeks Dobrej Praktyki w Terapii Tlenem Hiperbarycznym opracowany przez Grupę Roboczą „Safety” Programu COST B14 „Hyperbaric Oxygen Therapy”, Maj 2004.
Sieroń A, Cieślar G, Kawecki M, Zarys medycyny hiperbarycznej, α–medica press, Bielsko-Biała, 2006.